Historia Bydgoskiego Przedmieścia

Mickiewicza 89

Budynek powstał w 1906 r. według projektu Gustawa Rietza, z przekształcenia starszego domu z 1875 r. Pierwszym właścicielem był Carl Heinrikowski. Od 1926 r. dom należał do Adama Skarżyńskiego. Kamienica ma plan prostokąta (fot.1). Dzieli się na trzy trakty. Posiada trzy piętra i mieszkalne poddasze. Fasada dzieli się na jedenaście osi. Osie szósta i siódma, oraz po dwie skrajne są zaznaczone lizenowymi ryzalitami (fot.2 i 3). Nad nimi wznoszą się szczyty fot.4 i 5). W piątej osi znajduje się przejazd na podwórze (fot.6). Przejazd prowadzi przez dwuskrzydłowe zdobione i przeszklone wrota. Klatka schodowa jest w tylnym trakcie na osi budynku i połączona korytarzem z przejazdem. Fasada jest zdobiona boniowaniem w przyziemiu (fot.7), gzymsami między piętrami (fot.8), obramowaniami okien - półkolumnami, fartuchami (fot.9) i trójkątnymi naczółkami (fot.10). W poddaszu zwracają uwagę małe okienka wysunięte z dachu (fot.11). Frontowa część sieni przejazdowej podzielona jest na ścianach pilastrami na trzy przęsła. Każde przęsło jest ozdobione płaskimi blendami o zamknięciu półkolistym z kluczem.

Na podstawie: Zabudowa Bydgoskiego Przedmieścia, opr. M. Grzęska-Janiak, A. Walczak, Toruń 1979.

Data ostatniej modyfikacji: 16-07-2006    Copyright © 2006 ICIMSS     Kontakt     Strona główna serwisu