Kamienica należy do zespołu kamienic zbudowanych w latach 1786-1820. Jest to piętrowy budynek ustawiony kalenicowo, pierwotnie z pięterkiem w strychu od podwórza. Pięcioosiowa fasada dzielona jest gzymsem między parterem a piętrem. Podokienniki w dwóch osiach są dekorowane klasycystycznym ornamentem. Piwnice sklepione są kolebkowo z lunetami. Sień przelotowa znajduje się w osi środkowej, wejście zamknięte jest odcinkowo. Zachowały się drzwi wejściowe ramowo-płycinowe. Nadświetle jest dzielone szczeblinami ułożonymi promieniście. W drzwiach znajdują się oryginalne metalowe okucia zamków.

Oprócz opisywanego domu, do zespołu należy 12 kamienic (nr 2, 3, 5, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 15 i 16).