Wyposażenie powstało prawie w całości w XVII i pocz. XVIII w. Składa się na nie: ambona, ołtarz, chór muzyczny i konfesjonał. Do starszych elementów wyposażenia należy jedynie chrzcielnica z XIV w., z pokrywą późnobarokową z ok. 1720 r. Ołtarz główny, późnorenesansowy, z 1616 r. był odnawiany w 1698 r. staraniem Marcina Richtera, starszego rady kościelnej. Znajdują się w nim rzeźby Chrystusa Zmartwychwstałego oraz obraz Ukrzyżowanie z pocz. XVII w. Ambona jest manierystyczna z pocz. XVII w., jej koszt jest dzielony pilastrami hermowymi i zdobiony malowanymi popiersiami Mojżesza, Melchizedecha i św. Pawła. Chór muzyczny został ufundowany w 1700 r. przez Natana Dosse. Na dekorację parapetu składa się sześć obrazów: Chrzest w Jordanie, Ostatnia Wieczerza, Potop, Chrystus na morzu ratujący św. Piotra, Jonasz w paszczy wieloryba, Zmartwychwstanie. Późnorenesansowy konfesjonał z 1. poł. XVII w. jest dekorowany sceną ukazania się Chrystusa św. Marii Magdalenie, po bokach postaciami alegorycznymi Wiary i Nadziei. Z konfesjonałem wiąże się nazwisko Jakuba Klise, przy czym nie jest pewne czy był to wykonawca dekoracji, czy fundator tego sprzętu.

Kościołowi towarzyszy neogotycka murowana dzwonnica, na której zawieszono dzwon z 1545 r.