Parafia pw. św. Jana Chrzciciela w Służewie była wzmiankowanaw latach 1325-1327. Obecny kościół został wzniesiony w 1560 r. z fundacji Jana Służewskiego, wojewody brzesko-kujawskiego i jego żony Małgorzaty ze Sztemberku Kostkówny. Był wielokrotnie odnawiany, w tym najbardziej znaczącą przebudowę przeszedł w latach 1898-1899, gdy wykonano nowe sklepienia, podwyższono wieżę i wykonano całkowicie nowy wystrój wnętrza. Kościół został zbudowany w stylu gotycko-renesansowym. Jest orientowany, murowany z cegły na podmurowaniu z głazów narzutowych. Prezbiterium jest na planie prostokąta, z zakrystią od strony północnej, na piętrze której znajduje się loża kolatorska przeznaczona dla fundatorów i dobroczyńców kościoła. Korpus jest szerszy i wyższy od prezbiterium, dwunawowy, dzielony parą filarów na trzy przęsła. Od północy przylega do niego przybudówka zblokowana z zakrystią, mieszcząca m.in. kruchtę. Od zachodu wznosi się kwadratowa wieża. Kościół opięty jest od południa skarpami o jednym uskoku, natomiast w narożach wschodnich prezbiterium i zachodnich korpusu znajdują się masywne cylindryczne skarpy przypominające basteje. Bogatszym opracowaniem wyróżniają się szczyty: wschodni prezbiterium jest dwustrefowy, ograniczony falistymi spływami, ożywiony półkolistymi blendami, szczyt zakrystii jest złożony z trzech blend zamkniętych półkoliście. Wschodni szczyt korpusu również ograniczony spływami, dzielony urozmaiconymi blendami i zwieńczony ostrołukową sterczyną. Z dawnego wystroju wnętrza, po przekształceniu w końcu XIX w., zachowało się jedynie renesansowe tabernakulum ołtarza głównego z ok. 1560 r., barokowy ołtarz boczny z XVIII w. i rzeźby: krucyfiks z przełomu XVI i XVII w. oraz Chrystus Zmartwychwstały z XVIII w. Obecne wyposażenie i wystrój wnętrza jest rzadkim na tym terenie przykładem jednolitego wnętrza kościelnego z przełomu XIX i XX w. Do ciekawszych zabytków należy wystrój prezbiterium, ambona i chrzcielnica ze sceną Wypędzenia z Raju.
|