Jest to kościół gotycki, orientowany, murowany z cegły z użyciem zendrówki w dolnych częściach ścian prezbiterium, układanej w zygzaki. Prezbiterium jest zakończone ścianą prostą, na jego osi od strony wschodniej usytuowana jest nietypowo niewielka zakrystia. Ściany boczne przeprute są ostrołukowymi oknami, ujętymi w rozglifione obramienia z wałkami, i występują naprzemiennie z takimiż wnękami. Wschodnie szczyty - zakrystii i prezbiterium - dzielone są ostrołukowymi wnękami, szczyt zakrystii z ukośnymi lizenami przechodzącymi w sterczyny. Nietypowym jak na niewielki kościół wiejski opracowaniem architektonicznym charakteryzuje się wnętrze - w bocznych ścianach prezbiterium oraz nawy znajdują się ostrołukowe wnęki, z wyjątkiem pierwszych od wschodu wnęk w nawie, które zamknięte są łukiem ostrym. Wnętrze przekryte jest neogotyckimi stropami dwuspadowymi z półotwartą więźbą dachową.

Ołtarz główny jest manierystyczny z 1. ćw. XVII w., fundowany prawdopodobnie przy okazji odnowienia kościoła przez Zygmunta Konarskiego, bogato dekorowany, dwukondygnacyjny, z obrazami Matki Boskiej z Dzieciątkiem, Matki Boskiej Różańcowej ze św. Dominikiem i św. Katarzyną oraz Wizją św. Ignacego Loyoli. Po bokach rzeźby św. Katarzyny, św. Barbary i św. Doroty. Rokokowe ołtarze boczne pochodzą z 2. poł. XVIII w.

• Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, t. 11, Województwo bydgoskie, z. 6, Powiat golubsko-dobrzyński, oprac. T. Mroczko, s. 1-3.

• Parafia św. Bartłomieja w Chełmoniach na stronie Diecezji Toruńskiej