Parafia w Srebrnikach została założona po 1262 r., kiedy wieś należała do rady miejskiej Torunia. W tym czasie rozpoczęła się budowa kościoła, do 1. poł. XVII w. funkcjonującego pw. św. Jadwigi. Później pw. Matki Boskiej Śnieżniej. Na przełomie XIII i XIV w. wzniesiono nawy oraz wieżę. W XVI w. staje się kościołem filialnym parafii w Kiełbasinie. W 1700 r. miało miejsce gruntowane odnowienie świątyni, a w 1902 r. take przebudowa dachu, przekształcenie okien oraz przebudowana górnych partii wieży. Kościół został zbudowany z głazów narzutowych z uzyciem cegły wokół okien i wejść. Do jednonawowego korpusu, nieznacznie szerszego od prezbiterium, przelega jednoprzęsłowe prezbiterium zamknięte trójbocznie. Wnętrze przekryte jest pozornym sklepieniem kolebkowym pochodzącym z czasu przebudowy świątyni na pocz. XVIII w. Prezbiterium opięte jest od zewnątrz niskimi szkarpami. Szczyt wschodni schodkowy podzielony jest fryzem na dwie części. Rozczłonkowany jest ustawionymi przekątniowo sterczynami, pomiędzy którymi znajdują się trzy ostrołukowe blendy oraz trójkątne szczyciki. Wieża zwieńczona jest dachem namiotowym. Do kościoła prowadzi ostrołukowy portal o czterach uskokach, a w kruchcie pod wieżą portal ostrołukowy o dwóch uskokach.

Na wyposażenie wnętrza składa się średniowiecznia szafka ścienna z żelaznymi drzwiczkami, chrzcielnica późnorenesansowa z początku XVII w. z główkami aniołków z boku czary oraz późnobarokowy krucyfiks z przełomu XVIII i XIX w. 

• Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, t. 11, Województwo bydgoskie, z. 6, Powiat golubsko-dobrzyński, s. 44-45.