Cmentarz parafialny w Nieszawie został założony w XIX w. na planie zbliżonym do prostokąta, z granicą wschodnią przebiegającą po łuku. Od bramy wejściowej do zachowanej kaplicy cmentarnej z 1874 r. biegnie główna aleja wysadzana brzozami. Znajdują się w niej nagrobki zasłużonych mieszkańców Nieszawy, w tym m.in.: Władysława Edwarda Noakowskiego, rejenta okręgu nieszawskiego (zm. 1879) i jego żony Eleonory z Sandomierskich Noakowskich (zm. 1909), rodziców Stanisława Noakowskiego, malarza, architekta i historyka sztuki, Antoniego Johne (zm. 1885), ks. Piotra Iłkowskiego, rektora kościoła franciszkanów w Nieszawie (zm. 1906), Pawła Jadyżyńskiego, nauczyciela szkoły w Nieszawie (zm. 1911), Leonarda Eichlera, rejenta okręgu nieszawskiego (zm. 1900), rodziny Jarosińskich (1931), rodziny Kierstów (1912), rodziny Sobierajów, ponadto pomnik poświęcony rodzinie Noakowskich, w tym Stanisławowi Noakowskiemu.

Znajdująca się na końcu alei kaplica cmentarna to skromna budowla o charakterze późnoklasycystycznym. Wzniesiono ją na planie prostokąta. Ściany są boniowane, naroża zaakcentowane pilstrami o uproszczonych kapitelach toskańskich, wspierających uproszczone belkowanie.