Grodzisko jednoczłonowe w kształcie nieregularnego trójboku o powierzchni ok. 5000 m kw., z łukowatym wałem zaporowym od strony wysoczyzny oraz najprawdopodobniej pozostałościami po wale obwodowym i fosie. Wnętrze obiektu (podzielone zapewne niewielkim wałem na dwie części) zajmuje powierzchnię ok. 1500 m kw.. Warownię usytuowano przy krawędzi rynny subglacjalnej; obecnie ok. 100 m od obiektu znajduje się koryto rzeki Osy.
Na grodzisku wczesnośredniowiecznym w Mędrzycach przeprowadzono badania archeologiczne o charakterze sondażowo-weryfikacyjnym (w latach 1972, 1990 i 1992; Muzeum w Grudziądzu i Instytut Archeologii UMK w Toruniu). Przebadano łącznie powierzchnię ok. 69 m kw., co stanowi ok. 7% powierzchni grodziska.
W trakcie badań w latach 1990 i 1992 w południowej części majdanu odsłonięto pozostałości silnie zniszczonego budynku zagłębionego w ziemi (1,4-2,5 m), w rzucie poziomym w kształcie prostokąta o wymiarach 4 x 5 m, o ścianach drewnianych w nieokreślonej bliżej konstrukcji; z węgli drzewnych uzyskano datę C¹⁴ – 891-941 cal AD).
Wśród ruchomych źródeł wydobytych podczas badań archeologicznych największy ilościowo zbiór stanowią fragmenty wczesnośredniowiecznej ceramiki naczyniowej (ok. 1,4 tys. ułamków), na podstawie których datowano funkcjonowanie grodu w Mędrzycach na XII-początek XIII wieku. Oprócz tego pozyskano kości zwierzęce oraz m.in. przęśliki gliniane, żelazne groty strzał do łuku i oszczepu, a także szydło z poroża.
W 1294 roku Mędrzyce (Mandilkoben) wymienione są jako miejscowość położona tam, gdzie mała struga (Lutryna) wpada do Osy, koło wzgórza, które niegdyś było grodem.

Bibliografia:

• A. Kola, D. Poliński, Mędrzyce, gm. Świecie nad Osą, [w:] Wczesnośredniowieczne grodziska ziemi chełmińskiej. Katalog źródeł, red. J. Chudziakowa, Toruń 1994, s. 110-114
• A. Kola, R. Boguwolski, Wczesnośredniowieczne grodziska w Świeciu nad Osą i Mędrzycach, Grudziądz 1995.

Fotografie: R. Boguwolski, R. Górecki, A. Kola, W. Sosnowski
© ICIMSS