Grodzisko jednoczłonowe w kształcie regularnego owalu, położone w krawędziowej części wysoczyzny. Wysokość wałów w stosunku do otaczającego stanowisko terenu wynosi od 6 (od strony wysoczyzny) do 25 m (od strony doliny). Założenie miało całkowitą powierzchnię ok. 3200 m kw., a powierzchnia mieszkalno-użytkowego majdanu wynosiła ok. 270 m kw.
Na grodzisku wczesnośredniowiecznym w Rzęczkowie przeprowadzono prace archeologiczne o charakterze sondażowym (w latach 1989-1990 i 1992) oraz ratowniczym (1965 rok, J. Grześkowiak z ówczesnej Katedry Archeologii UMK w Toruniu). W latach 1989-1992 przebadano łącznie 22 m kw. stanowiska, co stanowi ok. 7,5% powierzchni majdanu.
W trakcie badań wyróżniono nawarstwienia pochodzące z trzech faz wczesnośredniowiecznych, przy czym tylko środkową można bezspornie wiązać z funkcjonującym grodem (faza I – IX-1. połowa X wieku, faza II – 2. połowa X-X/XI wieku, faza III – 4. ćwierć XI-XI/XII wieku). Najciekawsze odkrycia związane są z fazą II (grodową): bliżej nieokreślona budowla usytuowana w strefie wału od strony południowo-zachodniej (brama?, wieża?), obiekt półziemiankowy o długości ok. 3 m w części przywałowej oraz pozostałości drewnianych elementów być może z konstrukcji bramy.
Podczas prac terenowych pozyskano przede wszystkim fragmenty wczesnośredniowiecznych naczyń ceramicznych (ok. 1 tysiąca). Z pozostałych, nielicznych źródeł należy zwrócić uwagę na dwa egzemplarze żelaznych nożyc i stempel kościany.

Bibliografia:

• W. Chudziak, W. Tokarski, Rzęczkowo, gm. Zławieś Wielka, [w:] Wczesnośredniowieczne grodziska ziemi chełmińskiej. Katalog źródeł, red. J. Chudziakowa, Toruń 1994, s. 155-159.

Fotografie: M. Bergander, A. Kola
© ICIMSS