Dom wzniesiony w 1912 r. przypuszczalnie dla przedsiębiorcy budowlanego Juliusa Grossera. Od 1923 r. nieruchomość należała do firmy Leon i Bolesław Kuczyński.
Budynek ma kształt prostokąta ze skrzydłem dodanym ze wschodniej strony. Posiada piętro i mieszkalne poddasze. Elewacja jest podzielona na siedem osi. Dwie pierwsze osie od zachodniej strony zajmuje dwukondygnacyjna przeszklona loggia. Ujęta jest spływem z wolutami zagiętymi prostokątnie i ma wykrój koszowy. Na balustradzie loggii na pierwszym piętrze znajduje się ornament w formie wstęg i liści kasztanowca. Dwie kolejne osie tworzą nieznaczny ryzalit z trójkątnym fachwerkowym szczytem. Ze szczytu wysunięte są końcówki belek o esowych zarysach z motywem tulipana. Na ścianie ryglówki użyto motywu płaskorzeźbionych słońc. We wschodniej części znajduje się dwukondygnacyjna loggia, wsparta w narożu kolumnami. Na jej parterze umieszczono wejście poprzedzone schodami na planie odcinka koła, z ozdobnymi tralkami. W kluczu łuku zamykającym dolną kondygnację loggii widnieje rzeźbiona głowa kobiety w koronie. Górna kondygnacja loggii jest dzielona kolumną na dwie arkady, a powyżej wznosi się piętro o kostrukcji ryglowej. Półtoraskrzydłowe drzwi wejściowe przedzielone są słupkiem naśladującym pilaster i ozdobione płaskorzeźbami o motywach roślinnych. W skrzydło główne oraz skrzydła boczne wpisane są ramiaki tworzące koło. Obramienia okien ozdobione są reliefami tynkarskimi o różnych formach - róż z rozetami, winnej latoroślą i maszkaronami. Stolarka okienna wyróżnia się wysokiej jakości wykonaniem i ozdobami w formie reliefu kwiatowego.

Bibliografia:

• Zabudowa Bydgoskiego Przedmieścia, opr. M. Grzęska-Janiak, A. Walczak, Toruń 1979, t. III [mpis dostępny w biurze Mieskiego Konserwatora Zabytków].

Fotografie: P. Kożurno, M. Wieczorek
© ICIMSS