W lutym 1911 roku mistrz murarski O.P. Köhn uzyskał pozwolenie na budowę domu mieszkalnego przy Melienstrasse 62. Ostatni remont generalny przeprowadzono w 1962 roku.
Kolejni właściciele: 1910 - Oscar Köhn; 1924 - W. Raniszewski; 1929 - H. Raniszewska; 1947 - Zarząd Miejski, później MZBM.
Budynek założony jest na planie w kształcie litery L, dłuższym bokiem zwrócony w głąb działki. Część główna jest dwutraktowa, oficyna jest jednotraktowa. Budynek jest pięcioosiowy, trzypiętrowy, murowany, otynkowany z mansardą. W środkowej osi fasady mieści się ozdobna brama wejściowa. Fasadę frontową na wysokości trzeciego piętra wieńczy wydatny gzyms wsparty ozdobnymi konsolkami. Ponad trzema środkowymi osiami budynek jest zwieńczony trójkątnym szczytem, umieszczonym w dachu. Dwie boczne osie fasady od pierwszego do trzeciego piętra mają balkony w formie otwartych loggii, zamkniętych od góry linią prostą. W lewej części fasady znajduje się wykusz. Na wysokości drugiego piętra ma on formę prostokąta zwieńczonego dachem namiotowym, a powyżej na wysokości trzeciego piętra ma kształt walcowatego wybrzuszenia, które kryje się pod mansardowym dachem wieńczącym cały budynek. Parter od piętra oddziela gzyms w formie opaski tynkowej. Okna parteru są prostokątne z zachowaną stolarka. Na parterze mieści się też nowa witryna sklepowa wraz z wejściem. Portal ujęty po bokach opaskami tynkowymi, zwieńczony jest fryzem dekorowanym ornamentem wstęgi, girlandą z "korali" i stylizowanymi liśćmi. Ponad bocznymi opaskami tynkowymi portalu znajdują się plastyczne figury bazyliszków. Ponad nimi ozdobne, stylizowane szczyty. Wykusz w części prostokątnej mieści jedno okno flankowane lizenami. Jest ono w części dolnej zdobione figurami nereid "trzymających" girlandę z róż, która pośrodku przymocowana jest do kartusza. Ponad nereidami w górnej częsci lizen umieszczone są dwa wydłużone, ozdobne kartusze. Pod oknami drugiego i trzeciego piętra znajdują się wykonane z jaśniejszego i ciemniejszego tynku prostokątne wybrzuszenia nałożone na siebie. Konsole wspierające gzyms wieńczący zdobią figurki nagich dzieci oraz u dołu stylizowane liście. W trójkątnym szczycie wieńczącym budynek umieszczony jest ozdobny kartusz. Klatka schodowa kamienna z drewnianą, ażurową balustradą i ozdobnym słupkiem z ornamentem campanulli znajduje się w trakcie tylnym. Na osi środkowej znajduje się sień przejazdowa.

Bibliografia:

• Zabudowa Bydgoskiego Przedmieścia, opr. M. Grzęska-Janiak, A. Walczak, Toruń 1979, t. III. [mpis dostępny w biurze Mieskiego Konserwatora Zabytków].

Fotografie: P. Kożurno, M. Wieczorek
© ICIMSS