Kamienica zbudowana w 1906 r. Jest położona u zbiegu ulic Klonowica i Mickiewicza. Składa się z dwóch skrzydeł połączonych pod kątem prostym. Jest trzypiętrowa z mieszkalnym poddaszem. Obie elewacje są ośmioosiowe. W piątej osi od strony ulicy Mickiewicza widoczny jest wykusz nadwieszony nad parterem, zwieńczony szczytem. Do wykusza z obu stron przylegają balkony z częściowo murowanymi balustradami. Podobny wykusz znajduje się w piątej osi elewacji od strony ulicy Klonowica. Przy połączeniu skrzydeł nad ścianami wznoszą się okazałe trójkątne szczyty. W osiach pod wspomnianymi szczytami, wokół narożnika na piętrach biegną balkony. Elewacje są boniowane do wysokości drugiego piętra. Między parterem i pierwszym piętrem widoczny jest tynkowany fryz z motywem fali. Okna i balkony są ozdobione naczółkami z motywami wieńców, sznurów i kwiatów. Do kamienicy wiodą dwa wejścia oraz jedno wejście do sklepu w miejscu łączenia się skrzydeł. W wejściach zamontowane są drzwi zdobione secesyjną dekoracją. W skrajnych osiach elewacji na piętrach znajdują się loggie. Nad nimi wznoszą się okazałe szczyty. Do wnętrza prowadzą secesyjne drzwi z motywami neobarokowymi. Sień ma formę korytarza, którego ściany zdobione są płycinami o formach neobarokowych, w których umieszczono owalne medaliony  z dekoracją malarską (m.in. herb Torunia). Klatka schodowa ma żeliwną balustradę o motywach secesyjnych. Kamienica należy do najbardziej okazałych na Bydgoskim Przedmieściu.

Bibliografia:

• Zabudowa Bydgoskiego Przedmieścia, opr. M. Grzęska-Janiak, A. Walczak, Toruń 1979. [mpis dostępny w biurze Mieskiego Konserwatora Zabytków].

Fotografie: P. Kożurno, M. Wieczorek
© ICIMSS