Kamienica została zbudowana w 1907 r. według projektu architekta Rudolfa Lutmanna, dla właściciela cegielni Heinricha Lutmanna. Parter budynku uległ przebudowie w 1911 r. Rodzina Lutmannów posiadała dom do 1926 r. kiedy to nieruchomość przeszła na własność Skarbu Państwa Polskiego. W 1927 r. właścicielem został Jan Dondalski. Od 1928 do 1939 r. kamienica należała do rodziny pułkownika Józefa Becka.
Kamienica składa się z dwóch skrzydeł ustawionych pod kątem prostym względem siebie. Wejście znajduje się od strony ul. Mickiewicza. Budynek posiada trzy piętra i składa się z trzech traktów. Elewacja frontowa jest złożona z pięciu osi, a w trzeciej osi wyróżnia się prostokątnym wykuszem o trzech kondygnacjach. W osiach czwartej oraz szóstej widoczne są żeliwne balkony ozdobione kutymi kompozycjami roślinnymi. Ponad drugą, trzecią i czwartą osią wznosi się mansardowy szczyt. Elewacja boczna jest siedmioosiowa. W trzeciej, czwartej i piątej osi znajduje się podobny wykusz, do którego przylegają balkony. W skrajnej osi elewacji bocznej występują szerokie, otwarte loggie. Nad osiami trzecią, czwartą, piątą i szóstą również wznosi się mansardowy szczyt z laurowym wieńcem w tynku. Sień wejściowa umieszczona jest w drugiej osi od lewej elewacji frontowej. Wejście jest obramowane ornamentem roślinnym. Do budynku prowadzą wielopłycinowe drzwi. Na klatce schodowej warta uwagi jest żelazna balustrada, ozdobiona kwietnymi festonami. Zachowało się także kilka mosiężnych secesyjnych szyldzików od klamek na drzwiach wejściowych mieszkań.

Bibliografia:

• Zabudowa Bydgoskiego Przedmieścia, opr. M. Grzęska-Janiak, A. Walczak, Toruń 1979. [mpis dostępny w biurze Mieskiego Konserwatora Zabytków].

Fotografie: M. Wieczorek
© ICIMSS