W 1902 r. mistrz murarski A. Tenfel zaprojektował dla siebie obecnie istniejący dom. W tym samym roku uzyskał zatwierdzenie swojej koncepcji. Poprzednio na tej działce wznosił się prosty murowany dom który w roku 1894 roku wybudował tu Gustav Rietz dla wdowy Marii Maciedłowskiej. Ostatnie remonty w tej kamienicy przeprowadzone były około 1964 roku i w roku 1974.
Kolejni właściciele: od 1902 r. A. Tenfel; 1909 - kupiec Ernst Jahnkeod; 1912 - Józef Ryngelerski; od 1922 r. Paul Drewicz; później Michał Basisto; od 1929 r. Elżbieta i Paweł Drewicz. Budynek zakomponowany jest na rzucie wydłużonego prostokąta, dłuższym bokiem zwróconym do ulicy. Jest on w zasadzie trzytraktowy, trzypiętrowy z mieszkalnym poddaszem. Korytarze w trakcie środkowym zamknięte są prostokątnie. Rozplanowanie wnętrza jest dwuczęściowe, lecz niesymetryczne. W dwunastoosiowej, niezupełnie symetrycznej elewacji frontowej dwie wąskie sienie wejściowe znajdują się w piątej i dziewiątej osi. W tylnym trakcie ich przedłużenie stanowią klatki schodowe, występujące ryzalitami w elewacji tylnej. W przyziemiu, w lewej skrajanej osi, znajduje się przejazd na podwórze. Klatka schodowa ma bardzo uproszczone detale. Na fasadzie oba wejścia zaakcentowane są w ostatniej kondygnacji trójkątnymi szczytami z ostrołucznym wykrojem części środkowej i półrozetowym układem wielkiego liścia akantu, wyrobionego w tynku wewnątrz wykroju. Stolarka okienna o bardzo plastycznym detalu i dobrej klasie wykonania. Elewacja główna prawdopodobnie w toku kolejnych remontów i napraw straciła cały detal tynkarski.

Bibliografia:

• Zabudowa Bydgoskiego Przedmieścia, opr. M. Grzęska-Janiak, A. Walczak, Toruń 1979. [mpis dostępny w biurze Mieskiego Konserwatora Zabytków].

Fotografie: M. Wieczorek
© ICIMSS