Dwuskrzydłowa kamienica zbudowana na planie litery L, z tylnim skrzydłem mieszczącym oficynę, trzypiętrowa (najwyższe piętro nieco niższe niż pozostałe). Dość surowa fasada oblicowana czerwoną cegłą kojarzy się z architekturą przemysłową, jednak można w niej odnaleźć elementy historyzujące (lizeny, gzymsy, kroksztyny), zinterpretowane w materiale ceglanym, ale bez użycia kształtek. Jednakowej szerokości, jednouskokowe otwory okienne w 10-osiowej, trzypiętrowej fasadzie są na parterze i pierwszym piętrze zamknięte odcinkowo, na piętrze drugim i trzecim półkoliście. Urozmaicenie wprowadzają niewielkie pseudoryzality – środkowy o szerokości dwóch osi i skrajne jednoosiowe. Lizeny opinające ryzality biegną od pierwszego do trzeciego piętra, między pierwszym a drugim piętrem są przerwane fryzem. Balkony umieszczono na pierwszym i drugim piętrze, po bokach ryzalitu środkowego. Charakterystyczne jest użycie w fasadzie ciemniejszej, mocniej wypalonej cegły do zaakcentowania krawędzi lizen i ryzalitów, imitacji kluczy otworów okiennych na drugim i trzecim piętrze oraz obramienia przejazdu. Kondygnacje są oddzielone gzymsami, dwa niższe z fryzami z ukośnych cegieł, a między drugim a trzecim piętrem z ceglanych konsolek, ten ostatni pełni równocześnie funkcję gzymsu podokiennego. Gzyms wieńczący wspiera się na ceglanych uproszczonych kroksztynach. W piątej osi od lewej umieszczono odcinkowo zamknięte wejście na klatkę schodową, a w skrajnej prawej osi półkoliście zamknięty przejazd na podwórze. W przejeździe ceglane sklepienie odcinkowe. Zachowała się stolarka zewnętrzna – okna, drzwi wejściowe – o dekoracji architektonicznej. Oprócz tego zwracają uwagę kute balustrady balkonów i kute, nitowane ogrodzenie przedogródka.

Fotografie: P. Kożurno
© ICIMSS