Parafia w Przypuście była wzmiankowana już w 1321 r. i być może zarządzana przez benedyktynów. Istniała do 1582 r., po tym okresie kościół pełni rolę kościoła filialnego.

Obecny kościół pochodzi z XVII w., pierwotnie stał w Nowogrodzie w pow. golubsko-dobrzyńskim, przed 1779 r. został przeniesiony do Przypustu w miejsce poprzedniego, również drewnianego.

Jest to kościół orientowany, drewniany konstrukcij zrębowej, na podmurówce z kamienia polnego. Składa się z trójbocznie zamkniętego prezbiterium, do którego od północy przylega prostokątna zakrystia i szerszej od niego nawy z kruchtą od strony zachodniej. Wewnątrz znajduje się późnorenesansowy chór muzyczny z ok. 1600 r., którego parapet jest dzielony pilasterkami, pomiędzy którymi znajdują się arkadki zwieńczone trójkątnymi naczółkami. Wyposażenie wnętrza głównie rokokowo-klasycystyczne z ok. 1800 r.: ołtarz główny, dwa ołtarze boczne, konfesjonał. Poza tym dwie późnorenesanowe ławy kolatorskiej z ok. 1600 r., ambona rokokowa z 4. ćw. XVIII w., prospekt pozytywki z końca XVIII w.

Fotografie: P. Kożurno
© ICIMSS