Pokaż Chełmno - kościół Ducha Świętego na większej mapie
Jeden z najmniejszych kościołów gotyckich Chełmna, zbudowany w XIII-XIV w., pierwotnie szpitalny Duchaków, potem Sióstr Miłosierdzia, obecnie służący bractwu rycerskiemu.
| Lokalizacja: Chełmno, Stare Miasto, działka sąsiadująca z murami miejskimi, u wylotu ul. Toruńskiej, przy zbiegu z ul. Wałową. Gm. Chełmno Miasto, pow. chełmiński, woj. kujawsko-pomorskie. | | | Datowanie: ok. 1280-1290, część zachodnia i wieża 1 ćw. XIV w. | Technika, materiał: Murowany z cegły, sklepienie drewniane.
| Szpital przy kościele Ducha Św., wzmiankowany w 1311 r., był prowadzony prawdopodobnie przez zakon Duchaków (Zakon Kanoników Regularnych od Świętego Ducha). Kościół został zbudowany w latach około 1280-1290, w pierwszym dwudziestoleciu XIV w. przedłużono go od zachodu i zbudowano wieżę. W zabudowaniach opuszczonych przez Duchaków w 1694 r. osiadły siostry miłosierdzia, które w 1828 r. zostały przeniesione do dawnego klasztoru benedyktynek. W tym czasie zdesakralizowany kościół pewłnił funkcję magazynu wojskowego. Na początku XX w. świątynię ponownie konsekrowano i przywrócono do kultu. Nieużywane zabudowania klasztorne uległy rozbiórce. Obecnie kościół służy bractwu rycerskiemu w Chełmnie i jest udostępniony do zwiedzania.
| Budowla prostokątna, salowa, poprzedzona od zachodu wieżą na osi. Korpus wydłużony, przekryty dachem dwuspadowym, wewnątrz sklepiony drewnianą kolebką. Ostrołukowe okna w elewacji północnej, w liczbie sześciu, rozmieszczone regularnie, w elewacji południowej zgrupowane w części wschodniej. Na elewacji tej widoczne liczne otwory maculcowe, ślady przemurowań i zamurowane otwory po belkach stropowych, świadczące o istnieniu tu niegdyś przylegających do kościoła zabudowań. W elewacji południowej znajduje się również zamurowany ostrołukowy, uskokowy portal. Elewacja wschodnia przepruta jednym wysokim oknem, po jego bokach pary ostrołukowych blend. Szczyt trójkątny, jego górna część oddzielona podwójnym fryzem z ukośnie ułożonych cegieł, powyżej ostrołukowa blenda z wpisaną trójką mniejszych blend. Wieża na planie kwadratu, pięciokondygnacyjna, z ukośną przyporą w narożu północnym, w przyziemiu na osi przepruta ostrołukowym otworem wejściowym, umieszczonym w uskokowym obramieniu. Nad portalem wysokie rozglifione okno. Pozostałe kondygnacje rozwiązane podobnie: trójosiowe, z biforyjnymi oknami pośrodku i blendami po bokach.
We wnętrzu pozostałości malowideł gotyckich. Starsze, z XIV w., przedstawiają niezidentyfikowaną postać męską, prawdopodobnie św. Krzysztofa, nieco późniejsze, z XV w., obrazują sceny Nawiedzenia oraz Ostatniej Wieczerzy, a także św. Marię Magdalenę unoszoną przez anioły. | Bibliografia - Chrzanowski Tadeusz, Kornecki Marian, Chełmno, Warszawa-Wrocław-Kraków, 1991, s. 173-176.
| Fotografie: Piotr Kożurno, Marek Wieczorek
© ICIMSS |
 Dodaj jako preferowany (228) |  Zacytuj ten artykuł na swojej stronie | Odsłon: 2796
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą dodawać komentarze.
Proszę zaloguj się lub zarejestruj. Powered by AkoComment Tweaked Special Edition v.1.4.2 Polska adaptacja - JoomlaPL.com Team |
Inwentarz zabytków 
Bądź pierwszym który skomentuje
