Van de Velde Henry

Biogram

 (ur. 3 kwietnia 1863 w Antwerpii, zm. 15 października 1957 w Zurychu)

Henry Clément van de Velde belgijski malarz, architekt, projektant mebli i wnętrz.

Od 1880 roku studiował malarstwo w Antwerpii, a potem w Paryżu. Od 1901 roku mieszkał z rodziną w Berlinie i tworzył głównie dla środowiska niemieckiego. W 1902 roku został zaproszony przez niemieckiego hrabię, Harry’ego Kesslera do Weimaru jako nadworny malarz i projektant wnętrz. W Weimarze  utworzył seminarium rzemiosła, opartego na zasadach ruchu Arts & Crafts, które przekształciło się w Szkołę Rzemiosła Artystycznego. Po zakończeniu I wojny światowej wyjechał do Szwajcarii, gdzie pracował dla holenderskich, bogatych kolekcjonerów, w 1925 roku przeniósł się do Brukseli. W 1947 roku wyjechał do szwajcarskiego Oberägeri. W Szwajcarii pozostał aż do swojej śmierci. Jego żoną była  modelka Maria Sèthe, która pozowała francuskim malarzom.

W swojej twórczości wykorzystywał roślinne formy secesyjne, rozwinął wzornictwo przemysłowe. Jedynym dziełem Veldego na terenie Polski jest odkryte w 2003 roku wyposażenie wnętrza sanatorium w Trzebiechowie, wykonane w latach 1903–1905 na zlecenie księżnej Eleonory Karoliny Gaspariny Luisy Reuss-Köstritz.

Niektóre realizacje architektoniczne:

  • willa Eschego w Chemnitz, 1902-1903, rozbudowa 1911
  • villa Schulenburga w Gerze
  • dom własny Pod topolami w Weimarze
  • Wieża książek w Gandawie
  • dom Hohenhof w Hagen, 1907-1908
  • zamek Lauterbach w Neukirchen
  • willa Koernera w Chemnitz, 1913
  • siedziba Szkoły Rzemiosła Artystycznego w Weimarze, 1907 (przekształcona w późniejszy Bauhaus)
  • teatr na wystawę Werkbundu w Kolonii, 1914
  • Kröller-Müller Museum w pobliżu Otterlo, 1938

Także projekty wnętrz zamożnych domów i instytucji publicznych, m.in. w willi Bloemenwerf w Uccle, 1894-1895 oraz w Muzeum Folkwang w Hagen, 1900-1902.