Nazwisko wskazuje na pochodzenie włoskie. Według ustaleń poznańskiego konserwatora i badacza Jana Skuratowicza, zawód sztukatora przejął po ojcu Franzu Wilhelmie Biaginim, właścicielu firmy sztukatorskiej w Berlinie. Współpracował z firmą architektoniczno-wykonawczą Böhmer i Preul, która zrealizowała w Poznaniu szereg projektów architektonicznych, głównie w stylu secesji. Rozpoczął działalność w roku 1881. Wykonał m.in. sztukaterie na elewacjach w kamienicach przy: ul. Ratajczaka 45 i ul. 3 Maja 47 (dawniej Teatralna 3 i 5), ul. Grunwaldzkiej 13 (dawniej Augusty Wiktorii), ul. Grunwaldzkiej 15, ul. Roosevelta 4, 5, 6/7 i 9/10 (dawniej Buddego), Krasińskiego 3a, ul. Półwiejskiej 19 i 20 (domy własne). Wykonał także figury gipsowe zdobiące tzw. Kaisertage w Poznaniu, odbywające się w dniach 2-5 września 1902 roku.